Sportdag!

We moeten erg vroeg op staan want we moeten om kwart voor 8 bij het kantoor van de excursie in het Abel Tasman park zijn en om daar te komen moeten we ook nog een half uur rijden. We zijn prima op tijd.

Met de bus rijden we naar een klein plaatsje verderop. Hier stappen we in de boot terwijl deze nog op een aanhanger zit. We worden door een tractor de zee in gebonjourd om vervolgens naar het startpunt van het kajakken te varen. Vanaf het water krijg je een goede indruk van het park. Het is allemaal weer prachtig en zo anders dan de rest van wat we tot op heden hebben gezien. Bij het startpunt krijgen we uitleg over het kajakken. Daarna stappen we in en gaan op weg naar Tonga island. Hier zitten normaal erg veel zeehonden en zo ook vandaag. Erg leuk om ze te zien vanaf het water.  De blue pinguin komt hier ook voor, maar die spotten we helaas niet, die worden overigens zelden gezien. Vervolgens kajakken we terug naar een iets verder gelegen strand waar we heerlijk in het zonnetje lunchen.

Vanaf hier moeten we terug lopen naar Anchor Bay waar de watertaxi ons zal oppikken om terug te varen naar het startpunt. Dit is een redelijk lange wandeling van ongeveer 4 uur. Volgens onze kajakinstructrice kunnen we dit als we normaal doorlopen dit gemakkelijk halen. Oh ja er zijn 2 routes mogelijk 1tje met vloed en 1tje met eb. De route met eb is een uur korter. We wijken 1 keer van de route af om een uitzichtpunt te zien wat ons ongeveer 25 minuten kost. Daarna lopen we aardig door zonder al te veel pauzes te nemen. Bij het punt waar je of de eb route neemt of de vloed route neemt hebben we uiteraard geen keus en moeten we de vloed route nemen. Dus een uur langer. Bij elkaar nog anderhalf uur lopen, terwijl we nog maar 50 minuten hebben om de watertaxi (de laatste van de dag) te halen. We lopen / rennen zo hard als we kunnen om de watertaxi te halen en zijn nog net op tijd. Helemaal kapot komen we een beetje bij in de watertaxi.

Op advies van onze Kajakinstructrice gaan we eten in een restaurant genaamd de Boat Shed in de haven van Nelson. Het restaurant is echter helemaal vol. Door het vele lopen hebben we geen zin meer om naar een ander restaurant te gaan en vragen of we aan de bar mogen eten. Dit mag. Eigenlijk vinden we het wel leuk om daar te zitten gezellig een beetje hangen kijken hoe de bediening werkt en naar de andere gasten kijken. Het eten is erg goed. Daniel had een gerecht met mosselen en we hebben echt nog nooit zulke grote mosselen gezien!